Latem 2022 roku na średniowiecznym gródku w Rudzie Śląskiej – Kochłowicach kolejny raz przeprowadzono badania archeologiczne. Prace te sfinansowane ze środków stowarzyszenie Genius Loci – Duch Miejsca (społeczny opiekun zabytku), a prowadził je Dariusz Goiński. Archeolog ten kierował również trzema poprzednimi sezonami badań na gródku w latach 2013-2015. Tym razem Goiński wykonał 60 odwiertów glebowych, w których uchwycił stratygrafię warstw kulturowych w różnych miejscach stanowiska. Uzupełnieniem tegorocznych prac było wykonanie szczegółowego numerycznego modelu terenu. Najważniejsze wnioski badawcze:
1. Najbardziej prawdopodobnym miejscem postawienia obiektu mieszkalnego była południowa część plateau kopca.
2. Prawdopodobnie obiekt wzniesiono w konstrukcji szkieletowej, a ściany w technice szachulcowej, na co wskazuje użycie jako głównego budulca gliny wymieszanej z sieczką oraz obecność węgli drzewnych będących pozostałością drewnianej konstrukcji budynku mieszkalnego.
3. Liczne regularne zagłębienia na plateau oraz przemieszanie nawarstwień mogą świadczyć o wykorzystywaniu, po zawaleniu się wieży, wypalonej polepy wtórnie np. do produkcji ceramiki naczyniowej lub budowlanej (nowa hipoteza autora) bądź są efektem dzikiej eksploracji archeologicznej (wersja obowiązująca dotychczas).
4. W odwiertach nie natrafiono na materiał zabytkowy. Koncentracja warstwy z polepą wskazuje, że zawalenie się obiektu mieszkalnego miało kierunek północny lub północno-wschodni.
5. Analiza numerycznego modelu terenu ukazała regularnie rysującą się powierzchnię plateau o kształcie zbliżonym do trapezu równoramiennego o wymiarach
ok. 20 x 18 m, z widocznym zwężeniem w kierunku południowym. Niewykluczone, że pierwotnie szczyt kopca mógł mieć kształt prostokątny.
6. Kopiec został mocno zdeformowany przez erozyjną działalność wód opadowych oraz grawitacyjnego obsuwania się zboczy, świadczą o tym liczne bruzdy i nierówności na jego stokach stożka.
7. Nie stwierdzono śladów po obecności palisady czy parkanu, czego jednak nie można wykluczyć zwłaszcza wokół szczytowej części kopca.
8. W północno-zachodniej oraz północno-wschodniej części fosy natrafiono na kontynuację drewnianej konstrukcji oporowej wzmacniającej podstawę kopca.
