Toaletka

Toaletka składa się z drewnianej komody z dwiema małymi szufladami (na jednym poziomie pod blatem) i dwiema dużymi (niżej), jedna pod drugą. Szuflady posiadają metalowe, pałąkowate i zdobione uchwyty, a dwie dolne dodatkowo zamki do zamykania na kluczyk.

Blat toaletki wykonano z jasnoszarego marmuru naturalnego. Do tylnej ścianki komody za pomocą śrub przymocowano drewnianą konstrukcję ramową. W jej górnej części  umieszczono prostokątne kryształowe lustro, w dolnej natomiast marmurową płytą. Do płyty przytwierdzono marmurową półeczkę (ruchomą, na metalowych podpórkach) na drobne przybory toaletowe. Ramę lustra, w górnej części profilowaną, ozdobiono rytmicznymi, drobnymi elementami geometrycznymi, wycinanymi w drewnie.

Toaletka stanowiła wyposażenie sypialni, zwanej izbą paradną, w pierwszej połowie XX wieku w mieszkaniach miejskich kamienic oraz tradycyjnych mieszkaniach robotniczych, w tzw. familokach. Zazwyczaj rodzina kupowała ją w komplecie razem z meblami sypialnianymi: dwoma łóżkami ze stolikami nocnymi oraz szafą ubraniową z lustrem. Toaletka pełniła rolę umywalni. Na jej blacie umieszczano komplet toaletowy do mycia: porcelanową lub fajansową misę, dzban i mydelniczkę oraz drobne przedmioty służące do codziennej toalety: grzebień, lokówkę i spinki do włosów oraz flakony z perfumami.

Prezentowana toaletka znajduje się na wystawie stałej rudzkiego muzeum, stanowiąc znakomitą ilustrację typowego śląskiego wnętrza mieszkalnego okresu międzywojennego.