Archiwum

Jerzy Gajewski zalicza się do grona twórców nieprofesjonalnych. Maluje i rzeźbi z wyobraźni, a jego prace powstają przez długi czas. Wraca potem do nich, zmienia i poprawia. Tworzy głównie malarskie kompozycje na płótnie oraz rzeźby, a także płaskorzeźby przytwierdzone do tła, którym jest płyta zdobiona technikami malarskimi i polichromią. Tematyka jego barwnych, pełnych symboliki prac nawiązuje często do sztuki ludowej. Widoczne są w nich zarówno elementy ludowego świata, zwłaszcza sakralne, związane z opowieściami biblijnymi Starego i Nowego Testamentu, mitologiczne, jak i osobiste przemyślenia wynikające z życiowych doświadczeń i otaczającego świata. Często ta przeplatająca się symbolika przedstawiona jest na tle krajobrazu przemysłowego Górnego Śląska - otoczenia najbliższego artyście. Prace malarskie i rzeźbiarskie Jerzego Gajewskiego cechuje sprawny warsztat techniczny i pomysłowość. Dbałość o szczegóły przedstawianej tematyki, brak proporcji prezentowanych postaci, kolorystyka, kompozycja, a przede wszystkim zawarta w nich bogata symbolika składają się na niepowtarzalną wypowiedź artystyczną.

Wśród pozyskanych przez Muzeum w 2024 roku eksponatów znajduje się egzemplarz gazety wydawanej na Górnym Śląsku „Inwalida Śląski”. Gazeta wydawana była od 1924 roku w Katowicach i jej ostatni numer ukazał się 15 listopada 1937 roku. Czasopismo ukazywało się nieregularnie, zaś jej redakcja mieściła się przy ulicy Plebiscytowej 1 w Katowicach. Redaktorem naczelnym był Stanisław Rejek.

Na Górnym Śląsku w wielu domach przetrwał zwyczaj samodzielnego wykonywania betlejek. Zazwyczaj niewielkich rozmiarów szopka, tworzona w oparciu o przekaz ewangeliczny składa się z drewnianej konstrukcji przypominającej szałas oraz figurek. Jej centralny punkt stanowi żłóbek z Dzieciątkiem, przy którym czuwają Maryja i Józef. Towarzyszą im Trzej Królowie, pastuszkowie oraz zwierzęta - najczęściej owce, osiołek i wół.

Ciekawym nabytkiem, pozyskanym przez muzeum w ostatnim czasie, jest zdjęcie pamiątkowe grupy strażaków, członków Ochotniczej Straży Pożarnej w Rudzie (fot. 1). Fotografia, choć nie datowana, wykonana została w okresie międzywojennym, po 1922 roku, o czym świadczy kilka elementów zawartych na samej fotografii.

Chusta bawełniana (perkalowa) o wymiarach zbliżonych do kwadratu, z bokami o szerokości ok. 90 cm.